همه چیز درباره مصرف کپسول ژلوفن و ایبوپروفن

به گزارش تیترشهر؛ در روش فنی جدید داروسازی، تولید و عرضه داروها به صورت ژلاتینی بسیار رایج است زیرا تولید داروها به صورت ژلاتینی عوارض قرص را به کاهش میدهد و جذب دارو را شدت می‌کند.کپسول ژلوفن در واقع یکی از انواع داروی ایبوپروفن است که به شکل ژله ای تولید شده است.
ایبوپروفن Ibuprofen یک داروی ضد التهابی بدون استروئیدی NSAID است. ادویل Advil و مورتین Mortin شناخته شده ترین برند های آن هستند. از ایبوپروفن در درمان نشانه های آرتریت (التهاب های مفصلی) مانند روماتیسم های مفصلی، اسپوندیلیت انکیلوزان، نقرس، تب، درد قاعدگی ماهانه ، سردرد، کمردرد، درد در دندان، کرامپ های عضلانی، درد های ناشی از کشیدگی رباط و پیچ خوردن های مفاصل و آسیب های کوچک استفاده میشود. ایبوپروفن میتواند درد و پف و خشکی ناشی از آرتروز (ساییدگی های مفصلی) و روماتیسم مفصلی را به حداقل برساند.

ایبوپروفن بصورت قرص های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلیگرمی و شربت نوشیدنی ۱۰۰ میلیگرمی عرضه میشوند. این دارو را می شود روزی ۴-۳ بار مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی داروی ایبوپروفن فاقد نسخه پزشک روزی ۱۲۰۰ میلیگرم است. این دارو را هرگز نباید برای درمان درد به مدت بیش از ۱۰ روز و برای درمان تب ها به میزان بیش از ۳ روز مصرف کرد. در صورت تداوم درد و تب باید به پزشک مربوطه مراجعه کرد. پزشک میتواند در صورت نیاز ایبوپروفن را با مقادیر تا ۳۲۰۰ میلیگرم و یا به مدت بیشتر تجویز کند. داروی ایبوپروفن با نام  پروفن به صورت دراژه وجود دارد که چند سالی است که به صورت ژلاتینی و با نام ژلوفن تهیه می‌شود.

در پیشرفت های جدید داروسازی عرضه داروها به صورت ژلاتینی بسیار رشد کرده است چون تولید داروها به صورت ژله‌ای عوارض قرص را به ناچیز می کند و جذب دارو را سریع‌تر می‌کند. قرص ژلوفن در واقع یکی از اشکال داروی ایبوپروفن است که به شکل ژلاتینی عرضه شده است. پس ایبوپروفن و ژلوفن هیچ تفاوتی با هم ندارند و تنها فرق آنها این است که در کپسولهای نرم ژلوفن، ماده اثر بخش بصورت محلولی داخل غلافهای ژلاتینی قرار گرفته و به محض رسیدن به معده این کاور باز می شود و مواد درون خود را آنجا رها می کند به همین دلیل برخی منابع جذب داروی ژلوفن را با شدت بیشتری از قرص بروفن می دانند که باعث می شود اثر بخشی دارو سریعتر باشد.

اما در قرص های بروفن همان ماده اصلی به صورت جامد و همراه با مواد حجم دهنده عرضه می شود که باید در دستگاه گوارش تحت تاثیر ترشحات مایع گوارشی قرار بگیرد تا بصورت  جذب در بیاید، به همین سبب ممکن است کمی با تاخیر نسبت به ژلوفن شروع به واکنش کند. علاوه بر آن بر اساس بعضی منابع همین فرآیند جذب و شکل دارویی باعث می شود بروفن عوارض گوارشی بیشتری نسبت به رقیب خود (کپسول ژلوفن) ایجاد کند.

این دارو در بزرگسالان استفاده می‌شود و به شکل دارویی کپسول های 200 و 400 میلی گرمی در داروخانه ها موجود است؛ از این دارو در دردهایی چون آرتریت، نقرس، دردهای شدید قاعدگی ماهانه و درد های دندان استفاده می‌شود.داروی ژلوفن همانند ایبوپروفن اثر ضد درد، ضد التهاب، ضد تب دارد که کودکان از این دارو به صورت شربت و با نام ایبوپروفن استفاده می‌کنند.
از عارضه های این دارو اثرات گوارشی است که از آن جمله می‌توان اثر آن بر روی کبد را نام برد و چون این دارو در کبد متابولیزه شده تا قابلیت جذب داشته باشد بنابراین مصرف بیش از حد نیاز آن به کبد انسان فشار می آورد. یکی دیگر از عوارض آن اثر این دارو بر کلیه های فرد است چرا که دفع دارو از طریق کلیه های افراد صورت می‌گیرد و مصرف زیاد این دارو آن بر کلیه انسان اثر سوء می‌گذارد.
درمورد مصرف این دارو ها در دوران بارداری بانوان به طور کلی توصیه می‌شود که تمامی داروها در دوره سه ماهه اول مدت بارداری استفاده نشود؛ قرص ژلوفن در دوران بارداری جز داروهای گروه B است یعنی برای جنین ضرری ندارد اما باید طبق دستور پزشک مربوطه مصرف شود. اما در 3 ماهه سوم بارداری این دارو جزء گروه دارویی D قرار می گیرد که نباید به هیچ عنوان استفاده شود و مصرف آن باعث بروز اختلالات جنینی می شود.

موارد منع مصرف داروی ژلوفن چیست ؟

مصرف داروی ژلوفن در مواردی منع مصرف دارد که نداشتن آگاهی افراد در این زمینه می تواند باعث ایجاد مشکلاتی شود:
افراد مبتلا به آسم  باید بدانند که نباید از ژلوفن استفاده کنند.
افرادی که مبتلا به فشار خون هستند نیز نمی توانند از داروی ژلوفن استفاده کنند چرا که حجم خونشان بالا می‌رود.
بیمارات و مبتلایان به ناراحتی های خونی مثل  بیماری هموفیلی و افرادی که مشکلات انعقادی خون دارند نیز باید از خوردن داروی ژلوفن پرهیز کنند.
این دارو بر روی معده فرد اثر می گذارد بنابراین اگر اکسی مبتلا به زخم معده باشد و یا کولیت داشته باشند نیز ژلوفن برایشان مضر است.

چون دفع این دارو از طریق کلیه و به صورت ادرار می باشد و مبتلایان به ناراحتی‌های خیلی شدید کلیه نیز نباید از این دارو استفاده کنند همچنین کسانی که به خانواده آسپیرین ها حساسیت دارند نیز جزء موارد منع مصرف قرص ژلوفن هستند.
متوجه باشید که ژلوفن و  استامینوفن و همچنین داروهای ضد انعقادی تداخل دارویی دارد و نباید همراه این داروها استفاده شود.
همچنین افرادی که داروهای ضد دیابتیک استفاده می کنند نباید داروی ژلوفن بخورند چرا که ژلوفن باعث افزایش اثر ضد قند داروهایشان می‌شود و افت ناگهانی قند قرد و به دنبال آن بروز شوک به فرد تقریبا حتمی است.
داروی ژلوفن نباید همراه با داروهای اصطلاحا مدر ( ادرار آور ) استفاده شود چرا که باعث کاهش اثر بخشی داور می‌شود.
لازم است که مصرف این داور به حداقل رسانده شود و حتماً زیر نظر طبیب تهیه شود و به صورت خود سرانه مصرف نشود تا مشکلات ناشی از مصرف خودسرانه این دارو از بین برود.

منبع : تیتر شهر

با سامانه جاب اینفو ( job info ) شغل خود را با هزینه کمتر از یک پیترا برای یک سال تبلیغ کنید

 خیلی ها دنبال شما می گردند!  دیده شوید